Kinderarbeid, erbarmelijke omstandigheden, hongerloontjes en milieuvervuiling… Hoe zit het nu allemaal in kledingland? En kunnen we zelf nog wat betekenen in de strijd tegen de misstanden in de kledingindustrie?

Iedereen is er inmiddels wel op de hoogte van de narigheden in de kledingindustrie, maar ondanks dat blijven we big spenders wat het kopen van kleding betreft. We betalen een ‘prikkie’ voor kleding en we kopen graag. Zijn we het zat? Dan gooien we het weg, of brengen het naar de kledingbak. Onze afdankertjes, die voor een groot deel uit plastics bestaan, belanden op gigantisch vervuilende kledingbergen in onder andere Afrika en Chili. Om van die kleding af te komen, wordt de berg regelmatig in brand gestoken, wat het milieu nog verder onder druk zet.

Het werk ‘Big spender, is een ietwat pedant aapje, wat willens en wetens bijna letterlijk ten onder gaat aan zijn eigen shopgedrag.

De aap komt regelmatig terug in ons werk. De parallel tussen de mens en haar naaste verwanten in het dierenrijk fascineert het tweetal dusdanig dat de aap meerdere malen terug te vinden is hun oeuvre. Dat de aap het inlevingsvermogen heeft te beseffen dat eigen opvattingen, verlangens en emoties kunnen afwijken van die van een ander, maakt dat ze niet zo anders zijn dan wij mensen.