De kunst van het maken van sculpturen uit dierlijke botten is al eeuwenoud.  Het is een kunstvorm waarbij de kunstenaar niet alleen de vorm en structuur van het dierlijke bot moet begrijpen, maar ook een diep begrip moet hebben van de betekenis van leven en dood.

De botten zijn een overblijfsel van een levend wezen en vertegenwoordigen de essentie van dat wezen. Het gebruik ervan is een manier om de natuurlijke schoonheid van dieren te benadrukken. Soms wordt het gebruik van dierlijke botten vies of verontrustend gevonden.

Mainkunstenaars eert met hun sculpturen de schoonheid van de dieren. Het maken van kunstwerken van botten, zien zij als een manier om de resten van de natuur op een respectvolle en duurzame manier te hergebruiken. Creaties, soms vol humor, worden op deze manier geboren.

Door aan de bottensculpturen andere gevonden voorwerpen, ijzerdraad of oud ijzer toe te voegen ontstaat een kunstvorm die in ontwikkeling is waarin steeds nieuwe dingen te ontdekken zijn. Het gebruik van een 3D scanner geeft weer nieuwe mogelijkheden. Een volgende stap, is het omzetten van de bottensculpturen in brons. Hierdoor verandert het materiaal volledig.

Maar…. is het werk in brons schoner dan het natuurlijke materiaal? Heeft het nog dezelfde kwetsbaarheid? Is brons niet eigenlijk meer dood dan botten dood zijn?